ترجمه من از آیت الکرسی

خداوند» که نیست خدایی مگر آن زنده پاینده ، خواب سبک و سنگین درنگیردش، آنچه در آسمانها و زمین است از آن اوست ، کیست آنکه نزد او شفاعتی کند؟ مگر به اذن او ، می داند ، آنچه در پیش روی و پشت سر دارند، و به چیزی از علم او احاطه نیابند، مگر بر آنچه بخواهد، کرسی فرمانروایی اش آسمانها و زمین را فراگرفته، و نگهداشت آنها بر او آسان است، و اوست والای عظیم (255)  در دین اکراه نیست، راه فرا رفتن از فرو رفتن به روشنی بیان شده است، و هرکس به طاغوت کافر و به خدای یگانه مؤمن شود پس به آویز پیوسته» ای درآویخته، که ناگسستنی است، و خداوند شنوای داناست (256) خدا سرپرست کسانی است که ایمان آوردند، بیرون کشنده آنها از تاریکی ها به نور، و کسانی که کافر شدند، سرپرستانشان طاغوتند، بیرون کشنده آنها از نورند به تاریکی ها، اینان همنشینان آتش اند که در آن جاودانند (257)